taassah olmuş kafayla ne yazdıysam artık :)

kötülüklerin anası alkolle sevişiyor yanlızlığım soğuk ızsız gecelerde


ve ben aşığım bir salağa ondan uzak durmamı isteyen bir salağa.. ve sevdalıyım SİYAH&BEYAZ renklere.. veee çalışıyorum it gibi 12 saat. ve ve ve ve işte zamanım saniyelerle yok olmakta... ve bir bakmışsın varken bir bakacaksınki yoksun... boyun kadar kazılmış bir çukur bembeyaz bir bez parçasına sarılmış çıplak bedenin bir anda yutarsın toprağın toz dumanını üzerine üzerine atıldıkça unutulursun aslında o anda bir çok sevdiğince... bir anda toprak ananın rahminde yok oluşa yolculuğa çıkarsın bir bilinmezlikte.. artık ne dost eli ne bir tanıdık sima.. herşey bilinmezlikte yitirir tüm düşüncelerini ve sen o andan itibaren öldüğünü anlarsın... işte ben bu aralar bok gibiyim yaşıyorla ölmek arasında.. bir bilinmez denkelmin bile aq...
bunları düşünürken bile yitirmekteyim kendimi.. ben hergün gördüğüm yada göreceğim seni bedenimde barındıramazken bencilce isyan etmekteyim başkalarının toprağa verdiği sevdalarını unutarak..ama napayım arkadaş yanlızlığımı bir bedende köretmek zorundayım yoksa harbi öldürecek bu yanlızlık beni....






...........ey sen adamım hani o hücrelerime kadar işlettiğim sen seni hep ayrı tenlerde buldum tek bir vücudta asla parçaların birleşmedi.. düşlediğim sen her defasında düşlerimde param parça oldun artık hiç bulamayacağım oldun...

senin yokluğundandır anne eksik kadınlığım..!

bir anne istiyorum özlemlerimde düşlediğim bir anne, sadece bana sarılsın gözlerimdeki yaşları sevgi sözcükleriyle değil ellerindeki merhametle silsin.. bir anne istiyorum göğsüne bastırdığında tüm şefkatini ruhumda hissedeyim.. bir anne istiyorum en mutlu günümden en umutsuz anlarımda sadece o olsun yanımda... ama hepsi düş sadece bir düş, benim hiç bir zaman annem olmadı olmayacakta..hep yokluğunda eksik kaldı kadınlığım vede kalacak, keşkeleriminde,gözlerimdeki göz yaşlarımında tek sebebidir yokluğun.. keşke ölmüş olsada mezarına bir demet karanfil götürüp mezar taşına sarılıp göz yaşlarımla toprağını sulayabileydim dediğimde sen...ben sadece düşleriyle yaşayayıp mutlu olan kendi dünyası dışında senin eksiliğinin verdiği sevgisizlikle hep hüsran yaşayan bir kadın oldum diğer insanların hayatında...yüreğimin en ücra köşesindesin bilesin.. bir tek adımına milyon kere kurban olurdu bu can, artık beş para etmeyenlere kurban veriyor oldu bu can.. senin yokluğunla yitirilmiş bir çocukluk, hiç yaşanamamış bir gençlik aldı başını yaş oldu otuz ömrüm sensiz bir hiç oldu.. o sana olan sevgi açlığımı çevremdekilerle yitirmeye çalışırken kadınların kazığına erkeklerinde sadece bacak arasına olan arkadaşlık vede dostluğundan pek birşey görmedim.senin yokluğundur beni insanlara yenik düşüren... .senin yokluğun hep eksik bir kadınlık yarattı bende.. şimdi ortasındayım ne bir kadın gibi endamlı alımlı olabildim nede cinsiyetinden vazgeçebilecek. kadar cesur. ama biliyormusun tüm sevgisizliğe rağmen tüm kazıklara rağmen yanlız kalamadım yanlızlığımı içimde yaşadım kalabalıklarda ama yinede insansız kalamadım.. senin gibi vazgeçemedim .. senin yokluğunun bende bıraktığı en büyük eziklik gerçek bir annenin dokunuşu, öpüşü, o kokusu gerçekten nasıl birşeydii onu hiç bir zaman bilemiceğim işte bu eksiklik siktim sene giderilmeyecek ...!biliyormusun diyeceğim ama bilemeyecek kadar ya çok cahilsin yada işin kolayına geçmişi bahane edip keşke doğmamış olsaydı diyerek benden vazgeçebiliyorsun... oysa ne anneler görüyoruz değilmi kerhaneden kızını arayan, sokaklarda 3-5 kuruşa bedenini satanlar, falanlar filanlar.. peki benim eksikliğim nedir anlamıyorum.. bu kadar kolaymı vazgeçmek yada sebebi çocukken babamı sana karşı savunmam bahane edilebilirmi hayatından tamamen çıkarmana... nasıl bir yaratıksın diyeceğim ama diyemiyorum çünkü senin kızınım sana benziyorum bende düşünmeden senin yaşaqttığın eksikliği ona yaşatmamak adına gözlerimdeki yaşlarla ölüme uğurlarken küçücük parçamı senin gibi olmadığıma inanarak acımı hafiflettim,işte sana benzer yanım, tek farkla sen yaşarken ölmeme sebep oldun ben ise onun küçücük bir parçadan öteye geçmeden ölmesine ..!!!hep eksik kaldı kadınlığım,bir erkeğin kollarında hiç bir zaman o tutkuyu yaşayamadım yaşayamayacağımda.. tiksindim o kadınlık denen kisveden sebebi sensin duymasanda bilmesende bu duygularımı ben yinede dillendiriyorum işte...sakın senin gibi olduğumu sanma, ben tüm şerefsizliklere inat hem onurlu hem direnen hemde hala insanı sevebilen biriyim,sıcacık bir kalbim varmış ben demiyorum insanların fikri bu.. peki ya sen herkesin senden bana neden söz etmediği aşikardır...!soğuk nevale ...!!! gayriii sana hayatında mutluluk, zira mutlusundurda ben eksikliğimle bu kalleş hayatı yaşarken..hesabım sizlerle mahşere kalsın demek en arebesk söz kalsada öyle olsun...
kadınlığımın en eksik kalmasının katilisin bunu hiç unutma...!!! sakın bana muhtaçta kalma...!!! tek kızın olmam bile sanırım yaşadıklarımızı asla düzeltmeyecektir..!!!

kurduğum tüm cümlelerin sıfatında sakladığım öznemsin ....!