içsel bir dırdır

bir bilinmezlikte ilerliyorum.. düşlerim karanlık, düşlerim asi ama karanlığa direnmekte.. .hep dipisiz uçurumlar yaratıyorum, dibinde karanlıklara bürünmüş sular, bedenimi korktuğum derin sulara bırakmak istiyorum batarken son düşlerimle sevişmek dipsizlikte... boğulmaktayım sanırım boğuluyorum. yoksa yine kabusummu buda o yarattığım dipsiz uçurum gibi bana beynimin oynadığı bir oyunmu? ezgilerde ruhumu arındırmak bile yetmiyor artık... yorgun benliğim eksik kadınlığım tükenen sabrım...yanlış insanlar ve onları unutmak isterken yittiğim tanımadık tenler...sokak ortasında düşlerim düştü önce, sonra benliğim... sanırım ölüyorum çığlık atsam nafile bir ben birde sol yanımdaki meleğim... günahlarımı toplamışım bohçama ölüyorum kaldırımın birinde....birileri geliyor sanki o karanlık sokağı aydınlatan cılız sokak lambasının ardından... bir fahişe ve tanımadığı bir tenle ölümüme aldırış etmeden uzaklaşıp gittiler,sanki zaman yitirmeden bir birlerinin teninde saniyelerde yitmek için... oysa ben tüm benliğimle haykırıyorum ölmeyi arzuladığım ölümün içinde yaşamak adına...nafile ölüyorum bazen yavaş yavaş bazen apansızca var ettiğim karanlık düşlerin karanlık sokak başlarında....!