sadece kendimce kendi halimce - 29 Aralık 2010 00:26

bir acaip hallerdeyim son 2 gündür sanki bedenim bir anda toprağa düşecek.. yorgunum bitkinim çaresizim yıkılmış hallerdeyim... soğuk,karanlık vede bilinmez olan ölüme gitmek arzusu içindeyim korkarak bilmemki ben bu gece intiharlar kuşanabilirmiyim gecenin çaresizliğinde...oysa her gece bir gündüze sevdalıdır, sabırsızca sabahın esintisini güneşin o şehvetli göz kırpışını bekler, bekler ama bilir o şehvetinde altında büyük kederler gizlidir...ve geceye devredilecek büyük acılar birikmiştir....gece mutsuz gece umutsuz gece yorgun aynı bedenim gibi ölüyor bazen geceler gündüzün kederinden ölüyor bazen geceler benim bedenimde.. ölüyorum bazen boktan dünyanın üç günlük kederlerinde ölüyorum ben her nefes tükenişinde ölüyormuyum gerçekten gecenin sessiz karanlığında ölüüyormuyum ey ruhum sence...bilinmezki her ezgide her filmde her romanda yiten kahramanın acılarıyla yiten sensin ya ondan sana soruyorum ruhum ben ölmektemiyim her nefes çekişimde...ölüm ne acaip birşey değilmi.. gecenin gündüze sevdası gibi yaşamın ölüme sevdası... siyahımın beyaza olan sevdası işte hepsi ince bir çizgide ve ben ölümle kardeş olan SİYAHI Çok Sevdim bee...!